Ελληνικός Πολιτιστικός Σύλλογος Μπέρμινγχαμ «Ιθάκη»: Προωθώντας τον ελληνικό πολιτισμό στα Δυτικά Μίντλαντς

Συνέντευξη με τον πρόεδρο του Συλλόγου, Γιάννη Καραβία.

Ήταν Τσικνοπέμπτη του 2018, όταν μία παρέα 35 ατόμων μαζεύτηκε στο Μπέμπινγχαμ με σκοπό να γιορτιάσει την ημέρα αυτή. Το σχολείο του Αποστόλου Αντρέα τους παραχώρησε το χώρο, συγκέντρωσαν τα απαραίτητα για την ημέρα τρόφιμα και ποτά και στο τέλος μοιράστηκαν τα έξοδα. Πέρασαν τόσο ωραία που γρήγορα άρχισαν να αναρωτιούνται τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν όλοι μαζί. 

Και κάπου εκεί, γεννήθηκε η ιδέα της «Ιθάκης». 

«Στο Μπέρμινγχαμ υπήρχαν δύο εκκλησίες, όπου μαζεύονταν οι περισσότεροι Έλληνες. Ωστόσο, δεν υπήρχε κάτι που να προσφέρει πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως παραδοσιακούς χορούς, θέατρο και ελληνική μουσική. Επομένως, σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε έναν πολιτιστικό σύλλογο που θα μπορούσε να κάνει τέτοιες δράσεις», εξηγεί μιλώντας στο Hellenic Post ο πρόεδρος του Ελληνικού Πολιτιστικού Συλλόγου Μπέρμινγχαμ «Ιθάκη», Γιάννης Καραβίας.

Το ενδιαφέρον από τον κόσμο για παραδοσιακή μουσική, χορούς, ζωντανή μουσική, έντεχνο και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις ήταν μεγάλο. Υπήρχε ένας φοιτητικός σύλλογος που οργάνωνε βραδινές εξόδους για τους νεότερους, αλλά αυτό κάλυπτε μόνο ένα μικρό μέρος των πολιτιστικών αναγκών της κοινότητας.

Η Ιθάκη έχει πάντα μέσα της την έννοια του νόστου, της επιστροφής στην πατρίδα

Ο ιδρυτής του συλλόγου είναι ο Θωμάς Λάιος. «Σιγά-σιγά αναζητήσαμε χρηματοδότηση γιατί χρειάστηκε να πάμε σε δικηγόρους, δεν τα ξέραμε όλα αυτά», σημειώνει ο κ. Καραβίας προσθέτοντας: «Βρέθηκαν άνθρωποι που μας υποστήριξαν από όλη την κοινότητα εδώ στο Μπέρμινγχαμ και κάπως έτσι έγινε η Ιθάκη μία εγγεγραμμένη φιλανθρωπική οργάνωση. Ο βασικός μας στόχος είναι η προώθηση του ελληνικού πολιτισμού, της γλώσσας και της παιδείας στο Μπέρμιγχαμ και ευρύτερα στα Δυτικά Μίντλαντς.» 

Μετά τη σύντομη αναδρομή στην ιστορία του συλλόγου, δεν θα μπορούσα να μην ρωτήσω για το όνομα το οποίο επέλεξαν και τη σημασία πίσω από αυτό. 

Όπως μας λέει ο Γιάννης Καραβίας: «Η Ιθάκη έχει πάντα μέσα της την έννοια του νόστου, την έννοια της επιστροφής στην πατρίδα. Οι περισσότεροι από μας είμαστε Έλληνες οι οποίοι δεν είναι εδώ δεύτερη ή τρίτη γενιά. Είμαστε καινούργιοι, έχουμε έρθει πολλές φορές 25, 30, 40 χρονών και πολλοί έρχονται και 50 και 60 χρονών στο Μπέρμινγχαμ. Δεν είναι δηλαδή γεννημένοι εδώ και πάντα σε αυτούς υπάρχει η ιδέα της επιστροφής. Οπότε, αυτό εκφράζει η Ιθάκη, το νόστο.»

Κάτι, λοιπόν, που ξεκίνησε ως μια παρέα έχει εξελιχθεί σε έναν δυναμικό και δραστήριο σύλλογο. 

«Έχουμε ένα ευρύ φάσμα δράσεων. Προσφέρουμε επιμορφωτικά μαθήματα κάθε εβδομάδα, όπως μαθήματα παραδοσιακών χορών και αγιογραφίας. Επιπλέον, έχουμε μια μουσική μπάντα η οποία δεν έχει δάσκαλο αλλά είναι κάποια παιδιά τα οποία ενδιαφέρονται και τους παρέχουμε το χώρο για να παίζουνε μουσική. Μάλιστα, έκαναν το ντεπούτο τους πριν δυο βδομάδες στη γιορτή του “Όχι” στο ελληνικό σχολείο του Κόβεντρι», σημειώνει ο πρόεδρος της «Ιθάκης». 

«Εκτός από τα μαθήματα, οργανώνουμε μαζώξεις σε καφέ όπου οι άνθρωποι μπορούν να γνωριστούν και να διασκεδάσουν παίζοντας παιχνίδια όπως το speed friending.

«Τέσσερις φορές το χρόνο, διοργανώνουμε επιμορφωτικά σεμινάρια σε συνεργασία με ακαδημαϊκούς και άλλους φορείς που ενδιαφέρονται για τον ελληνικό πολιτισμό. Για παράδειγμα, έχω δώσει ένα σεμινάριο για τη φορολογία στην αρχαία Ελλάδα και τι μπορούμε να μάθουμε για το σήμερα. 

«Η ομάδα παραδοσιακών χορών μας συμμετέχει σε διάφορες εκδηλώσεις, όπως πάρτι, γενέθλια και εταιρικές εκδηλώσεις. Επιπλέον, διοργανώνουμε τακτικά ελληνικές βραδιές.»

Οι προκλήσεις και οι δυσκολίες για να κρατήσεις έναν τέτοιο σύλλογο ζωντανό είναι πολλές. «Είναι ένας πολύ δύσκολος αγώνας», όπως τον περιγράφει στο Hellenic Post ο κ. Καραβίας. 

Κανένα μέλος του συλλόγου δεν πληρώνεται. Είναι μετανάστες που δουλεύουν πάρα πολλές ώρες κάθε μέρα. Και όλο αυτό το κάνουν εθελοντικά, ό,τι μείνει από το χρόνο τους και από την αγάπη τους.

«Και αυτός είναι ένας κανόνας που έχουμε μέσα στην Ιθάκη: ότι κάνουμε κάτι όσο το αγαπάμε. Δηλαδή, δεν υπάρχει πίεση. Καλύτερα να κάνεις κάτι αποτελεσματικά στο βαθμό που γίνεται. Είναι πολύ σημαντικό». 

Το ευρύτερο οικονομικό κλίμα δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το σύλλογο. Ο κορονοϊός σταμάτησε πάρα πολλές, σχεδόν όλες τις δραστηριότητές του.

Τώρα, έχουμε την κρίση του κόστους ζωής. «Εμείς προσπαθούμε να προσαρμοστούμε. Για παράδειγμα, το μάθημα των χορών έχει την ίδια τιμή με το 2018 και προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε τα χρήματα από άλλες δραστηριότητες για να χρηματοδοτούμε την αίθουσα και τη δασκάλα, ώστε να μην ανεβαίνουν οι τιμές και να μπορεί να έρχεται όποιος θέλει. Πολλά πράγματα τα κάνουμε δωρεάν. Είναι μια πολύ δύσκολη ισορροπία» τονίζει ο Γιάννης Καραβίας. 

Οι Έλληνες του Μπέρμινγχαμ

Η ελληνική κοινότητα του Μπέρμινγχαμ έχει αρκετά μεγάλη ιστορία. Οι πρώτοι Έλληνες ήρθαν για δουλειά στα εργοστάσια της πόλης τις δεκαετίες του 1920-1930 ενώ ήρθαν πολλοί Κύπριοι μετά την τουρκική εισβολή.

Η πρώτη εκκλησία χτίστηκε γύρω στο 1955-1960 και από τότε η κοινότητα μεγάλωσε σημαντικά, ειδικά τις δεκαετίες του ’90 και του 2000.

Τι συμβαίνει, όμως, τα τελευταία χρόνια;

Όπως αναφέρει ο κ. Καραβίας, «μετά την πανδημία, έχουν μειωθεί οι νέες αφίξεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους νεότερους σε ηλικία. Παλιότερα, υπήρχαν πολλές ευκαιρίες εργασίας, ακόμα και σε χαμηλόμισθες θέσεις. Με το Brexit, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει, ενώ παράλληλα η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα έχει προσελκύσει πολλούς Έλληνες να επιστρέψουν.»

Το μέλλον

Η εύρεση ενός χώρου, μιας μόνιμης βάσης, αποτελεί έναν μεγάλο στόχο για την «Ιθάκη». Με αυτόν τρόπο ο σύλλογος θα αποκτούσε μία «φυσική παρουσία» και θα είχε τη δυνατότητα να διαμορφώσει έναν πολυχώρο  φιλοξενώντας διάφορες δραστηριότητες, όπως καφέ, μικρό παντοπωλείο, αίθουσα χορών και άλλα.

«Για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο», σύμφωνα με τον κ. Καραβία, «χρειάζεται να μεγαλώσουμε ως ομάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός έχει πολλά θετικά στοιχεία και θέλουμε να τον προωθήσουμε στην κοινότητα του Μπέρμιγχαμ. Και επειδή υπάρχει μια έλλειψη εμπιστοσύνης των Ελλήνων στους θεσμούς τους, προσπαθούμε να περάσουμε το μήνυμα ότι η Ιθάκη είναι μια κοινότητα που ανήκει σε όλους. Γι΄αυτό προσκαλούμε τον κόσμο κοντά μας και προσπαθούμε να κρατήσουμε τα κόστη όσο το δυνατόν χαμηλότερα και δεν έχουμε κέρδος από τις δραστηριότητές μας.»

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο σύλλογος έχει αναλάβει μία καινούρια πρωτοβουλία για «named scholaships». Αν κάποιος επιθυμεί να προσφέρει μια χορηγία διδασκαλίας, η «Ιθάκη» θα προσπαθεί να βρει έναν φοιτητή που πληροί κάποια κριτήρια και θα μπορούσε να διδαχθεί. Η διδασκαλία αυτή θα μπορούσε να είναι ελληνικής γλώσσας, χορών ή ακόμα και ένα μεταπτυχιακό στην αρχαιολογία, τη νεότερη ελληνική ιστορία κ.α. 

«Αν κάποιος θέλει να χρηματοδοτήσει τη χορηγία εμείς ξέρουμε να το διαχειριστούμε γιατί έχουμε διάφορες ειδικότητες στην Ιθάκη, χωρίς να παίρνουμε κάποιο μερίδιο. Σκοπός είναι να βοηθήσουμε κάποιον ο οποίος θέλει να μάθει για τον ελληνικό πολιτισμό αλλά δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα». 

Καθώς η συζήτησή μας οδεύει προς το τέλος της, ο Γιάννης Καραβίας περιγράφει με τον δικό του τρόπου την «Ιθάκη» και την πορεία της στο Μπέρμπιγχαμ. 

«Βλέπω την Ιθάκη σαν ένα αυτοκίνητο στον δρόμο. Υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα και το καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Το ένα είναι πιο γρήγορο, το άλλο πιο οικονομικό, το άλλο πιο άνετο. Κάθε αυτοκίνητο έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Έτσι είναι και ο κάθε πολιτισμός. 

«Εδώ που είμαστε τώρα πιστεύω ότι υπάρχει μια θέση και για τον ελληνικό πολιτισμό. Πιστεύω ότι – και το λέω αυτό και για τους Έλληνες και για τους Άγγλους και για όλες τις εθνότητες στις οποίες είμαστε ανοιχτοί –  πιστεύω ότι έχουν πράγματα να δώσουν και ο ελληνικός πολιτισμός έχει πράγματα να τους διδάξει. Σε μια εποχή απομόνωσης, όπου οι άνθρωποι συχνά νιώθουν μόνοι, η ελληνική κουλτούρα προωθεί την κοινωνικότητα και τη συντροφικότητα. Μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, να δημιουργήσουμε φιλίες και να συνεργαστούμε για κοινούς στόχους.

«Η Ιθάκη, μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια αίσθηση κοινότητας και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Μπορούμε να προσφέρουμε ένα χώρο όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν, να βρουν βοήθεια, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να μάθουν νέα πράγματα. 

«Η Ιθάκη μετράει ήδη 6 χρόνια τώρα και παρά τις δυσκολίες και τα σκαμπανεβάσματα παραμένει σταθερή στο έργο της και μεγαλώνει. Ο κόσμος μας αγκαλιάζει, οι δράσεις μας πληθαίνουν και είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το διοικητικό συμβούλιο και όλους όσους βοηθούν στο έργο μας για τον κόπο τους. Περισσότερα για την Ιθάκη μπορείτε να βρείτε στο website μας www.ithacabirmingham.com»

Περισσότερες συνεντεύξεις από το Hellenic Post

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Πυθαγόρας Ελευθεριάδης: Γράφω συνήθως όταν νιώθω έντονα συναισθήματα, όπως αυτά του απόλυτου πόνου και έρωτα

Ο συγγραφέας των βιβλίων «Ήμουν έντεκα όταν πέθανα» και «Τι Θυμάσαι απ’ τον Θάνατό σου;» μιλάει στο Hellenic Post για το έργο του, τις πηγές έμπνευσής του και τη ζωή στο Λονδίνο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Τα πρώτα βήματα, οι παραστάσεις στο Λονδίνο και οι πηγές έμπνευσης: Μία συζήτηση με τον stand-up κωμικό Chris Marco K

Ο stand-up κωμικός από το βόρειο Λονδίνο μιλάει στο Hellenic Post για τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, την μέχρι τώρα πορεία του καθώς και για το βιβλίο του με τίτλο «Learning Greek from behind the bins».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ήταν Τσικνοπέμπτη του 2018, όταν μία παρέα 35 ατόμων μαζεύτηκε στο Μπέμπινγχαμ με σκοπό να γιορτιάσει την ημέρα αυτή. Το σχολείο του Αποστόλου Αντρέα τους παραχώρησε το χώρο, συγκέντρωσαν τα απαραίτητα για την ημέρα τρόφιμα και ποτά και στο τέλος μοιράστηκαν τα έξοδα. Πέρασαν τόσο ωραία που γρήγορα άρχισαν να αναρωτιούνται τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν όλοι μαζί. 

Και κάπου εκεί, γεννήθηκε η ιδέα της «Ιθάκης». 

«Στο Μπέρμινγχαμ υπήρχαν δύο εκκλησίες, όπου μαζεύονταν οι περισσότεροι Έλληνες. Ωστόσο, δεν υπήρχε κάτι που να προσφέρει πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως παραδοσιακούς χορούς, θέατρο και ελληνική μουσική. Επομένως, σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε έναν πολιτιστικό σύλλογο που θα μπορούσε να κάνει τέτοιες δράσεις», εξηγεί μιλώντας στο Hellenic Post ο πρόεδρος του Ελληνικού Πολιτιστικού Συλλόγου Μπέρμινγχαμ «Ιθάκη», Γιάννης Καραβίας.

Το ενδιαφέρον από τον κόσμο για παραδοσιακή μουσική, χορούς, ζωντανή μουσική, έντεχνο και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις ήταν μεγάλο. Υπήρχε ένας φοιτητικός σύλλογος που οργάνωνε βραδινές εξόδους για τους νεότερους, αλλά αυτό κάλυπτε μόνο ένα μικρό μέρος των πολιτιστικών αναγκών της κοινότητας.

Η Ιθάκη έχει πάντα μέσα της την έννοια του νόστου, της επιστροφής στην πατρίδα

Ο ιδρυτής του συλλόγου είναι ο Θωμάς Λάιος. «Σιγά-σιγά αναζητήσαμε χρηματοδότηση γιατί χρειάστηκε να πάμε σε δικηγόρους, δεν τα ξέραμε όλα αυτά», σημειώνει ο κ. Καραβίας προσθέτοντας: «Βρέθηκαν άνθρωποι που μας υποστήριξαν από όλη την κοινότητα εδώ στο Μπέρμινγχαμ και κάπως έτσι έγινε η Ιθάκη μία εγγεγραμμένη φιλανθρωπική οργάνωση. Ο βασικός μας στόχος είναι η προώθηση του ελληνικού πολιτισμού, της γλώσσας και της παιδείας στο Μπέρμιγχαμ και ευρύτερα στα Δυτικά Μίντλαντς.» 

Μετά τη σύντομη αναδρομή στην ιστορία του συλλόγου, δεν θα μπορούσα να μην ρωτήσω για το όνομα το οποίο επέλεξαν και τη σημασία πίσω από αυτό. 

Όπως μας λέει ο Γιάννης Καραβίας: «Η Ιθάκη έχει πάντα μέσα της την έννοια του νόστου, την έννοια της επιστροφής στην πατρίδα. Οι περισσότεροι από μας είμαστε Έλληνες οι οποίοι δεν είναι εδώ δεύτερη ή τρίτη γενιά. Είμαστε καινούργιοι, έχουμε έρθει πολλές φορές 25, 30, 40 χρονών και πολλοί έρχονται και 50 και 60 χρονών στο Μπέρμινγχαμ. Δεν είναι δηλαδή γεννημένοι εδώ και πάντα σε αυτούς υπάρχει η ιδέα της επιστροφής. Οπότε, αυτό εκφράζει η Ιθάκη, το νόστο.»

Κάτι, λοιπόν, που ξεκίνησε ως μια παρέα έχει εξελιχθεί σε έναν δυναμικό και δραστήριο σύλλογο. 

«Έχουμε ένα ευρύ φάσμα δράσεων. Προσφέρουμε επιμορφωτικά μαθήματα κάθε εβδομάδα, όπως μαθήματα παραδοσιακών χορών και αγιογραφίας. Επιπλέον, έχουμε μια μουσική μπάντα η οποία δεν έχει δάσκαλο αλλά είναι κάποια παιδιά τα οποία ενδιαφέρονται και τους παρέχουμε το χώρο για να παίζουνε μουσική. Μάλιστα, έκαναν το ντεπούτο τους πριν δυο βδομάδες στη γιορτή του “Όχι” στο ελληνικό σχολείο του Κόβεντρι», σημειώνει ο πρόεδρος της «Ιθάκης». 

«Εκτός από τα μαθήματα, οργανώνουμε μαζώξεις σε καφέ όπου οι άνθρωποι μπορούν να γνωριστούν και να διασκεδάσουν παίζοντας παιχνίδια όπως το speed friending.

«Τέσσερις φορές το χρόνο, διοργανώνουμε επιμορφωτικά σεμινάρια σε συνεργασία με ακαδημαϊκούς και άλλους φορείς που ενδιαφέρονται για τον ελληνικό πολιτισμό. Για παράδειγμα, έχω δώσει ένα σεμινάριο για τη φορολογία στην αρχαία Ελλάδα και τι μπορούμε να μάθουμε για το σήμερα. 

«Η ομάδα παραδοσιακών χορών μας συμμετέχει σε διάφορες εκδηλώσεις, όπως πάρτι, γενέθλια και εταιρικές εκδηλώσεις. Επιπλέον, διοργανώνουμε τακτικά ελληνικές βραδιές.»

Οι προκλήσεις και οι δυσκολίες για να κρατήσεις έναν τέτοιο σύλλογο ζωντανό είναι πολλές. «Είναι ένας πολύ δύσκολος αγώνας», όπως τον περιγράφει στο Hellenic Post ο κ. Καραβίας. 

Κανένα μέλος του συλλόγου δεν πληρώνεται. Είναι μετανάστες που δουλεύουν πάρα πολλές ώρες κάθε μέρα. Και όλο αυτό το κάνουν εθελοντικά, ό,τι μείνει από το χρόνο τους και από την αγάπη τους.

«Και αυτός είναι ένας κανόνας που έχουμε μέσα στην Ιθάκη: ότι κάνουμε κάτι όσο το αγαπάμε. Δηλαδή, δεν υπάρχει πίεση. Καλύτερα να κάνεις κάτι αποτελεσματικά στο βαθμό που γίνεται. Είναι πολύ σημαντικό». 

Το ευρύτερο οικονομικό κλίμα δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το σύλλογο. Ο κορονοϊός σταμάτησε πάρα πολλές, σχεδόν όλες τις δραστηριότητές του.

Τώρα, έχουμε την κρίση του κόστους ζωής. «Εμείς προσπαθούμε να προσαρμοστούμε. Για παράδειγμα, το μάθημα των χορών έχει την ίδια τιμή με το 2018 και προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε τα χρήματα από άλλες δραστηριότητες για να χρηματοδοτούμε την αίθουσα και τη δασκάλα, ώστε να μην ανεβαίνουν οι τιμές και να μπορεί να έρχεται όποιος θέλει. Πολλά πράγματα τα κάνουμε δωρεάν. Είναι μια πολύ δύσκολη ισορροπία» τονίζει ο Γιάννης Καραβίας. 

Οι Έλληνες του Μπέρμινγχαμ

Η ελληνική κοινότητα του Μπέρμινγχαμ έχει αρκετά μεγάλη ιστορία. Οι πρώτοι Έλληνες ήρθαν για δουλειά στα εργοστάσια της πόλης τις δεκαετίες του 1920-1930 ενώ ήρθαν πολλοί Κύπριοι μετά την τουρκική εισβολή.

Η πρώτη εκκλησία χτίστηκε γύρω στο 1955-1960 και από τότε η κοινότητα μεγάλωσε σημαντικά, ειδικά τις δεκαετίες του ’90 και του 2000.

Τι συμβαίνει, όμως, τα τελευταία χρόνια;

Όπως αναφέρει ο κ. Καραβίας, «μετά την πανδημία, έχουν μειωθεί οι νέες αφίξεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους νεότερους σε ηλικία. Παλιότερα, υπήρχαν πολλές ευκαιρίες εργασίας, ακόμα και σε χαμηλόμισθες θέσεις. Με το Brexit, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει, ενώ παράλληλα η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα έχει προσελκύσει πολλούς Έλληνες να επιστρέψουν.»

Το μέλλον

Η εύρεση ενός χώρου, μιας μόνιμης βάσης, αποτελεί έναν μεγάλο στόχο για την «Ιθάκη». Με αυτόν τρόπο ο σύλλογος θα αποκτούσε μία «φυσική παρουσία» και θα είχε τη δυνατότητα να διαμορφώσει έναν πολυχώρο  φιλοξενώντας διάφορες δραστηριότητες, όπως καφέ, μικρό παντοπωλείο, αίθουσα χορών και άλλα.

«Για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο», σύμφωνα με τον κ. Καραβία, «χρειάζεται να μεγαλώσουμε ως ομάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός έχει πολλά θετικά στοιχεία και θέλουμε να τον προωθήσουμε στην κοινότητα του Μπέρμιγχαμ. Και επειδή υπάρχει μια έλλειψη εμπιστοσύνης των Ελλήνων στους θεσμούς τους, προσπαθούμε να περάσουμε το μήνυμα ότι η Ιθάκη είναι μια κοινότητα που ανήκει σε όλους. Γι΄αυτό προσκαλούμε τον κόσμο κοντά μας και προσπαθούμε να κρατήσουμε τα κόστη όσο το δυνατόν χαμηλότερα και δεν έχουμε κέρδος από τις δραστηριότητές μας.»

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο σύλλογος έχει αναλάβει μία καινούρια πρωτοβουλία για «named scholaships». Αν κάποιος επιθυμεί να προσφέρει μια χορηγία διδασκαλίας, η «Ιθάκη» θα προσπαθεί να βρει έναν φοιτητή που πληροί κάποια κριτήρια και θα μπορούσε να διδαχθεί. Η διδασκαλία αυτή θα μπορούσε να είναι ελληνικής γλώσσας, χορών ή ακόμα και ένα μεταπτυχιακό στην αρχαιολογία, τη νεότερη ελληνική ιστορία κ.α. 

«Αν κάποιος θέλει να χρηματοδοτήσει τη χορηγία εμείς ξέρουμε να το διαχειριστούμε γιατί έχουμε διάφορες ειδικότητες στην Ιθάκη, χωρίς να παίρνουμε κάποιο μερίδιο. Σκοπός είναι να βοηθήσουμε κάποιον ο οποίος θέλει να μάθει για τον ελληνικό πολιτισμό αλλά δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα». 

Καθώς η συζήτησή μας οδεύει προς το τέλος της, ο Γιάννης Καραβίας περιγράφει με τον δικό του τρόπου την «Ιθάκη» και την πορεία της στο Μπέρμπιγχαμ. 

«Βλέπω την Ιθάκη σαν ένα αυτοκίνητο στον δρόμο. Υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα και το καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Το ένα είναι πιο γρήγορο, το άλλο πιο οικονομικό, το άλλο πιο άνετο. Κάθε αυτοκίνητο έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Έτσι είναι και ο κάθε πολιτισμός. 

«Εδώ που είμαστε τώρα πιστεύω ότι υπάρχει μια θέση και για τον ελληνικό πολιτισμό. Πιστεύω ότι – και το λέω αυτό και για τους Έλληνες και για τους Άγγλους και για όλες τις εθνότητες στις οποίες είμαστε ανοιχτοί –  πιστεύω ότι έχουν πράγματα να δώσουν και ο ελληνικός πολιτισμός έχει πράγματα να τους διδάξει. Σε μια εποχή απομόνωσης, όπου οι άνθρωποι συχνά νιώθουν μόνοι, η ελληνική κουλτούρα προωθεί την κοινωνικότητα και τη συντροφικότητα. Μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, να δημιουργήσουμε φιλίες και να συνεργαστούμε για κοινούς στόχους.

«Η Ιθάκη, μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια αίσθηση κοινότητας και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Μπορούμε να προσφέρουμε ένα χώρο όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν, να βρουν βοήθεια, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να μάθουν νέα πράγματα. 

«Η Ιθάκη μετράει ήδη 6 χρόνια τώρα και παρά τις δυσκολίες και τα σκαμπανεβάσματα παραμένει σταθερή στο έργο της και μεγαλώνει. Ο κόσμος μας αγκαλιάζει, οι δράσεις μας πληθαίνουν και είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το διοικητικό συμβούλιο και όλους όσους βοηθούν στο έργο μας για τον κόπο τους. Περισσότερα για την Ιθάκη μπορείτε να βρείτε στο website μας www.ithacabirmingham.com»

Περισσότερες συνεντεύξεις από το Hellenic Post

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Πυθαγόρας Ελευθεριάδης: Γράφω συνήθως όταν νιώθω έντονα συναισθήματα, όπως αυτά του απόλυτου πόνου και έρωτα

Ο συγγραφέας των βιβλίων «Ήμουν έντεκα όταν πέθανα» και «Τι Θυμάσαι απ’ τον Θάνατό σου;» μιλάει στο Hellenic Post για το έργο του, τις πηγές έμπνευσής του και τη ζωή στο Λονδίνο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Τα πρώτα βήματα, οι παραστάσεις στο Λονδίνο και οι πηγές έμπνευσης: Μία συζήτηση με τον stand-up κωμικό Chris Marco K

Ο stand-up κωμικός από το βόρειο Λονδίνο μιλάει στο Hellenic Post για τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, την μέχρι τώρα πορεία του καθώς και για το βιβλίο του με τίτλο «Learning Greek from behind the bins».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε την προσπάθειά μας!

Διαβάστε Ακόμη...

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Newsroom

Λονδίνο: Πράσινο φως για την ανέγερση νέου κτιρίου 54 ορόφων κοντά στο σταθμό Liverpool Street

Το έργο θα δημιουργήσει 7.500 νέες θέσεις εργασίας, ενώ θα συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη και στη βελτίωση των δημόσιων χώρων στο Σίτι του Λονδίνου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΤΟ HELLENIC POST ΣΤΑ SOCIAL MEDIA