Περίπου δύο χρόνια μετά την εκτόξευσή του, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) έχει καταφέρει να μας χαρίσει μερικές από τις πιο εντυπωσιακές και συγκλονιστικές εικόνες του σύμπαντος.
Το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο, όντας το ισχυρότερο που έχει κατασκευαστεί έως τώρα, μας επιτρέπει να δούμε φαινόμενα που ήταν αόρατα μέχρι τώρα.
Το James Webb, αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μοιράστηκε την πρώτη του εικόνα στις 12 Ιουλίου 2022, όταν κοίταξε βαθύτερα στο σύμπαν σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο τηλεσκόπιο πριν από αυτό.
Μερικές από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες που έχει βγάλει το JWST μέχρι σήμερα:
Οι Στήλες της Δημιουργίας
Μία από τις εντυπωσιακότερες εικόνες του σύμπαντος, οι τρεις «στήλες», αποτελούνται από πυκνά νέφη ψυχρών διαστρικών αερίων και σκόνης, όπου νέα άστρα σχηματίζονται.
Τις προηγούμενες εικόνες της εντυπωσιακής αυτής «σκηνής» του σύμπαντος είχε τραβήξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αρχικά το 1995 και στη συνέχεια το 2015.
Η νέα εικόνα του James Webb από την εγγύς-υπέρυθρη κάμερά του εστιάζει στο τεράστιο Νεφέλωμα του Αετού, σε απόσταση 6.500 ετών φωτός από τη Γη.
Οι πληροφορίες που παρέχει, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέους τρόπους με τους οποίους γεννιούνται τα αστέρια και το πώς διαμορφώνουν τον χώρο γύρω τους.
Το φωτόσπαθο
Στη φωτογραφία, ένα «νεογέννητο» αστέρι που ονομάζεται HH 211 και βρίσκεται περίπου 1.000 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Περσέα, εκτοξεύει ρεύματα αερίου και σκόνης στο διάστημα, προκαλώντας εκπληκτικά ωστικά κύματα που οι ερευνητές λένε ότι «μοιάζουν με φωτόσπαθα».
Το Νεφέλωμα Καρίνα
Ένα τεράστιο αστρικό φυτώριο, γεμάτο με νεαρά άστρα.
Η εικόνα του JWST αποκαλύπτει λεπτομερώς τις περίπλοκες δομές του νεφελώματος, συμπεριλαμβανομένων φυσαλίδων αερίου που δημιουργούνται από αστρικούς ανέμους και εκρήξεις σουπερνόβα.
Νεφέλωμα Νότιου Δακτυλίου
Αν και ονομάζεται «πλανητικό νεφέλωμα», στην πραγματικότητα πρόκειται για μια γιγάντια διαστελλόμενη σφαίρα αερίου και σκόνης που φωτίζεται από ένα ετοιμοθάνατο άστρο στην καρδιά του.
Σκεπασμένο με σκόνη, το άστρο εκτοξεύει δακτυλίους υλικού εδώ και χιλιάδες χρόνια προς όλες τις κατευθύνσεις.
Αυτό συμβαίνει επειδή, καθώς τα αστέρια γερνούν αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο παράγουν ενέργεια και αποβάλλουν τα εξωτερικά τους στρώματα, πριν ενεργοποιήσουν το ίδιο υλικό όταν θερμανθούν ξανά.
Ο σπειροειδής γαλαξίας NGC 7496
Ο σπειροειδής γαλαξίας NGC 7496 μοιάζει με ένα σύννεφο καπνού σε αυτήν την εικόνα που λήφθηκε με το όργανο μεσαίας υπέρυθρης ακτινοβολίας του JWST.
Οι κοιλότητες και οι τρύπες στους σπειροειδείς βραχίονες δείχνουν τα σημεία στα οποία τα νεαρά αστέρια έχουν σμιλέψει τον γαλαξία με την έντονη ακτινοβολία τους.
Χαμηλές θερμοκρασίες
Κοιτάζοντας στα βάθη ενός διαστρικού μοριακού νέφους που ονομάζεται Chameleon I, το JWST εντόπισε τη χαμηλότερη θερμοκρασία σε παγωμένα μόρια που έχει καταγραφεί ποτέ στο γνωστό σύμπαν.
Συγκεκριμένα, τα παγωμένα μόρια μετρήθηκαν μείον 440 βαθμούς Φαρενάιτ (μείον 263 βαθμοί Κελσίου).
Τα μοριακά σύννεφα, που αποτελούνται από παγωμένα μόρια, αέρια και σωματίδια σκόνης, χρησιμεύουν ως η γενέτειρα των αστεριών και των πλανητών – συμπεριλαμβανομένων των κατοικήσιμων πλανητών, όπως ο δικός μας.
